Dimensies - Hoofdstuk 25


1-12-1b  Iets diepgaander uitgelegd

De werking berust op het principe van interferentie. Licht kan beschouwd worden als 
een golfverschijnsel. Het primaire licht (de oorspronkelijke golven) en het secundaire 
licht (de golven die via de opname komen) doven elkaar op bepaalde plaatsen in de 
ruimte uit (tegenfase) en op andere plaatsen in de ruimte versterken ze elkaar. 
Dit vereist echter wel dat de golven niet willekeurig door elkaar lopen, en dat ze 
dezelfde golflengte hebben en met elkaar „in de pas lopen”. Daarom is een coherente 
monochromatische lichtbron nodig voor een optimaal resultaat. In de opname is het 
beeld niet rechtstreeks te herkennen: elk deel van het fotografische beeld draagt bij 
tot het gehele hologram. Naarmate het opgenomen beeld groter is, wordt het 
hologram scherper afgebeeld en is er meer diepte te zien. De transformatie die 
hierbij optreedt, is een voorbeeld van wat in de wiskunde bekendstaat als een 
fouriertransformatie. Omdat ieder deel van het opgenomen beeld het gehele beeld 
van het hologram in zich draagt is die naam holografie gekozen.

Net als het venster in bovenstaande vereenvoudigde uitleg, beperkt de lichtgevoelige 
plaat (film, sensor) het hoekbereik waaronder men het beeld nog ruimtelijk kan zien.


1-12-1c Toepassing

Hologrammen worden veelvuldig toegepast om de echtheid van een object te 
waarborgen. Zo komen hologrammen voor op bankpasjes, bankbiljetten, 
softwareverpakkingen enz. Deze methode wordt toegepast omdat hologrammen 
moeilijk na te maken zijn.


1-12-1d Holografische interferometrie

Daarnaast worden hologrammen gebruikt voor holografische interferometrie, een 
meetmethode waarbij het holografische beeld interfereert met het licht dat door het
 – nog in de opstelling aanwezige – fysieke object wordt weerkaatst. Daarna wordt 
de vervorming van het object tussen opname en meting, bepaald door de ringen in 
het interferentiepatroon te tellen bij een constante golflengte van de lichtbron. Hieruit 
kan het faseverschil tussen de lichtbronnen, en dus de verplaatsing van het object 
worden bepaald.


1-12-1e Geschiedenis

Het pioneerswerk in het onderzoek naar holografie is gedaan door de Poolse 
natuurkundige Mieczyslaw Wolfke. In 1920 heeft hij een methode bedacht voor het 
opsplitsen van het beeldvormingsproces in twee afzonderlijke fasen. Hij overwoog 
ook het gebruik van interferentie voor het opslaan van informatie. Hiermee legde hij de 
theoretische grondslagen voor de hedendaagse holografie. In 1948 had Dennis Gabor, 
een Hongaars geleerde, een methode bedacht om met behulp van een speciaal soort 
licht een voorwerp in drie dimensies op de gevoelige plaat vast te leggen. Bij gebrek 
aan dat speciale (coherente en monochromatische) licht – tegenwoordig gegenereerd 
met een laser – liep de ontwikkeling spaak. In 1960 werd de eerste werkende laser 
gebouwd door de Amerikaanse natuurkundige Theodore Maiman. Een laser 
produceert licht van slechts één kleur (monochromatisch) dat ook nog in dezelfde fase 
is (coherent). In 1962 hebben de Amerikanen Upatnieks en Leith met behulp van de 
laser met succes het eerste hologram gemaakt.

In 1971 kreeg Gabor de Nobelprijs voor de Natuurkunde voor zijn ontdekking.


1-12-1f Wetenschap

Holografie is ook een term in de theoretische natuurkunde. In de snaartheorie, en meer 
algemeen elke theorie van de kwantumgravitatie, meent men dat het zogeheten
 „holografisch principe” geldig is. Dit principe stelt dat een ruimte geheel kan worden 
beschreven door de theorieën op de randen, en dat er in zo’n randtheorie hoogstens 
één vrijheidsgraad heeft per Planckruimte. Deze theorie komt van de Nederlandse 
theoretisch fysicus Gerard ‘t Hooft. De (abstracte) gelijkenis met holografie is dat ook 
hier een hogerdimensionaal object (het driedimensionale beeld) volledig gecodeerd 
blijkt te zijn op een lagerdimensionaal oppervlak (de belichte plaat).


1-12-1g Onjuist gebruik van de term holografie

Op sommige terreinen, zoals de kunst en de amusementsindustrie, worden soms 
weergavetechnieken gebruikt, zoals Pepper’s ghost, die ten onrechte wel eens als 
holografie worden betiteld. Enkele voorbeelden hiervan zijn:

Tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2008 maakte CNN gebruik van 
een visueel effect gecreëerd met digitale video-technieken – dat door allerlei bronnen ten 
onrechte een „hologram” werd genoemd – om de live verslaggeving te vernieuwen. 
Jessica Yellin bracht verslag uit vanuit Chicago terwijl haar „hologram” geprojecteerd 
werd in de studio van New York.

In april 2012 was op het Amerikaanse muziekfestival Coachella een bewegend en 
rappend „hologram” te zien van de in 1996 overleden rapper Tupac Shakur.


1-12-2 Holografie (mijn dimensie)

“Holografie is golffrontreconstructie.” 
En dat maakt heel wat los want wat hier staat is zeer belangrijk in de verklaring van 
dimensies maar ook de vele werelden waar we in leven. Met een hologram zien we 
dezelfde wereld maar dan via golven. Maar zien we in de voor ons werkelijke wereld 
ook niet alles in golven? Want vergeet niet alles is energie, zo ook onze beelden die 
we zien. We hebben al het gegeven dat we allemaal onze eigen wereld zien en 
iedereen ziet het in een net andere manier, gewoon omdat er een net andere kijk is 
op het geheel. Dat doet me denken aan het plaatje waar je twee mensen tegenover 
elkaar ziet staan en er staat voor de een, een 6 op de grond geschreven en voor de 
ander een 9. Beiden zien ze het kennelijk goed maar toch zien ze allebei een ander 
getal!

Beiden hebben dus gelijk maar beiden zien het verschillend. De hologram is net weer 
wat anders want wie zegt niet dat we meerdere werelden tegelijk zien. Waarom is het 
maar een wereld die we zogenaamd zien?

Zelf heb ik de ervaring dat als ik naar buiten kijk vanuit ons huis dat er een grote stad te 
zien is verder in het zeegedeelte. Ook zoals ik al eerder schreef, zie ik het spel van de 
energie en ook het komen en gaan van leven. Allemaal werelden die op dat moment 
zich openbaren en zich duidelijk laten zien. Dan heb je nog ieder persoon zijn ogen, de 
weg naar zijn diepste ziel. Zo kun je in elk mens alles zien maar ook alles duidelijk 
beleven. We lezen later nog over de matrix en dus is onze matrix ons leven niet een 
hologram?

Voordat we daar dieper in gaan wroeten, gaan we het even wat begrijpelijker zien en 
dan komen we op de geesten en spoken.






NAAR HOOFDSTUK 26