You can change this website in over 66 languages

It's a sign and great to read
WE CAN CHANGE THE WORDLD

Baltimore Restaurant Shuts Down For 5 Days To Feed The Homeless Free Food

Each year, Baltimore restaurants look forward to “restaurant week”, a time where the city’s food is showcased and businesses are able to get a ton of free advertisement and new customers.

Instead of cashing in like everyone else, Michael Tabrizi, owner of “Tabrizi’s” will be closing his business to the general public in order to feed the city’s homeless at no cost.

“I decided that, after all of the chaos earlier this year, it would be better to do something for the city to unite the people. It isn’t about revenue and money right now, we’ve done restaurant week before and we know the numbers, but right now it’s more important to promote the welfare of the city and its residents rather than to promote the business,” Tabrizi told Baltimore Magazine.

“These people don’t only suffer from hunger, but also from hopelessness, they feel that they don’t have any dignity anymore. We want them to come in and feel like they’re cared for,” he added.

To get the food for no cost, Tabrizi has teamed up with local homeless shelters who donate food and time to the cause.

“The main goal is just to show people that actions do matter. Baltimore has a long way to recover and we can’t just rely on other people to lead. It’s our city. My dad used to always say, ‘You can’t control what people do and say, but you can control how you act.’ My reaction is bringing people together and showing them that I care,” Tabrizi said.

The charity effort will be taking place between July 20th and 25th.

Read More: http://www.trueactivist.com/baltimore-restaurant-shuts-down-for-5-days-to-feed-the-homeless-free-food/

 

New Mind-blowing Experiment Confirms

That Reality Doesn’t Exist If You Are Not Looking at It

 

According to a well-known theory in quantum physics, a particle’s behavior changes depending on whether there is an observer or not. It basically suggests that reality is a kind of illusion and exists only when we are looking at it. Numerous quantum experiments were conducted in the past and showed that this indeed might be the case.

Now, physicists at the Australian National University have found further evidence for the illusory nature of reality. They recreated the John Wheeler’s delayed-choice experiment and confirmed that reality doesn’t exist until it is measured, at least on the atomic scale.

Thought-provoking findings

Some particles, such as photons or electrons, can behave both as particles and as waves. Here comes a question of what exactly makes a photon or an electron act either as a particle or a wave. This is what Wheeler’s experiment asks: at what point does an object ‘decide’?

The results of the Australian scientists’ experiment, which were published in the journal Nature Physics, show that this choice is determined by the way the object is measured, which is in accordance with what quantum theory predicts.

“It proves that measurement is everything. At the quantum level, reality does not exist if you are not looking at it,” said lead researcher Dr. Andrew Truscott in a press release.

https://youtu.be/DfPeprQ7oGc

The experiment

The original version of John Wheeler’s experiment proposed in 1978 involved light beams being bounced by mirrors. However, it was difficult to implement it and get any conclusive results due to the level of technological progress back then. Now, it became possible to successfully recreate the experiment by using helium atoms scattered by laser light.

Dr. Truscott’s team forced a hundred of helium atoms into a state of matter called Bose-Einstein condensate. After this, they ejected all the atoms until there was only one left.

Then, the researchers used a pair of laser beams to create a grating pattern, which would scatter an atom passing through it just like a solid grating scatters light. Thus, the atom would either act as a particle and pass through one arm or act as a wave and pass through both arms.

Thanks to a random number generator, a second grating was then randomly added in order to recombine the paths. This was done only after the atom had already passed the first grate.

As a result, the addition of the second grating caused interference in the measurement, showing that the atom had traveled both paths, thus behaving like a wave. At the same time, when the second grating was not added, there was no interference and the atom appeared to have traveled only one path.
The results and their interpretation

As the second grating was added only after the atom had passed through the first one, it would be reasonable to suggest that the atom hadn’t yet ‘decided’ whether it was a particle or a wave before the second measurement.

According to Dr. Truscott, there may be two possible interpretations of these results. Either the atom ‘decided’ how to behave based on the measurement or a future measurement affected the photon’s past.

“The atoms did not travel from A to B. It was only when they were measured at the end of the journey that their wave-like or particle-like behavior was brought into existence,” he said.

Thus, this experiment adds to the validity of the quantum theory and provides new evidence to the idea that reality doesn’t exist without an observer. Perhaps further research in the field of quantum physics and more thought-provoking evidence like this will completely change our understanding of reality one day.

“If quantum mechanics hasn’t profoundly shocked you, you haven’t understood it yet.”
~Niels Bohr

http://themindunleashed.org/2015/06/new-mind-blowing-experiment-confirms-that-reality-doesnt-exist-if-you-are-not-looking-at-it.html

 

 

De kracht van eenvoud

Naast de diepzinnige vraagstukken van het leven die gaan over onze ingewikkelde aard waarvan de wortels tot in de diepste diepten van het universum reiken, is er ruimte voor de stille kracht van eenvoud. Deze vriendelijke, ongrijpbare kracht bemoedigt ons in onze stille momenten en zegt ons te leven in het heden en naar binnen te kijken naar de bron van ons wezen.

De Nederlandse Koenen definieert eenvoud als ‘ongekunsteldheid, natuurlijkheid’. Wat wil dit zeggen? Jezelf niet anders voordoen dan je bent? Maar wie zijn we? Onze natuur heeft verschillende kanten, en ook dat wat alles samenbrengt in een enkel individu. We zijn allemaal op zoek naar onszelf terwijl we de verschillende fasen van peuter, kleuter, puber, volwassene en oudere doorlopen, waarbij we steeds meer over onszelf en de wereld waarin we leven ontdekken. Deze fasen gaan vaak met lichamelijke en mentale uitdagingen gepaard waardoor er iets diepers in ons tot geboorte kan komen, en elke keer dat dit gebeurt zien we de wereld met nieuwe ogen. De kunst is, lijkt me, om het zuivere, onbevangen, natuurlijke hart van een kind te bewaren, of opnieuw wakker te roepen, zodat we flexibel blijven en steeds kunnen leren en groeien, want we zijn nooit te oud om te leren.

Dus sterven we voortdurend – onze kinderjaren laten we achter ons, onze oude cellen laten we achter ons en elke keer komt er iets nieuws voor in de plaats. Er is geen leven zonder dood en geen dood zonder leven – dit zien we overal om ons heen. Geestelijke groei is niet iets vaags of eigenaardigs, iets dat eng is of mysterieus; het hoort tot de normale en natuurlijke ontwikkeling van een mens – het oplichten van sluier na sluier, het steeds dieper doordringen in onszelf. Zo is ook reïncarnatie niet iets onlogisch, want worden we niet elke dag opnieuw geboren?

De grootste obstakels die de natuurlijke ontwikkeling van deze stroom van leven uit het binnenste van onszelf belemmeren, zijn vastgeroeste ideeën en dogma’s die we onszelf opleggen. We kunnen anderen daarvan de schuld geven, maar uiteindelijk laten we zelf bepaalde ideeën in ons leven toe, we accepteren ze en voeden ze. Een door velen aangenomen dogma is dat we een stabiel, niet veranderend zelf zijn, dat we precies weten wie we zijn; en niemand mag die gedachte verstoren. Als we naar alle fasen kijken die een mens doorloopt, zien we dat er geen reden is om dit aan te nemen, want we veranderen voortdurend – we zijn werkelijk een stroom van leven.

Een ander vastomlijnd idee dat leed en pijn in de wereld veroorzaakt is afgescheidenheid, het idee dat wij fundamenteel verschillen van anderen in plaats van te zijn verenigd door universele beginselen. Alle grote leraren hebben gewezen op de Gulden Regel, gebaseerd op de fundamentele eenheid van het leven, maar hoe moeilijk is het gebleken om ernaar te leven. We kunnen dit ook niet op een dogmatische manier doen; maar wanneer we eenmaal de realiteit ontdekken die aan deze Gulden Regel ten grondslag ligt, zal ons hart zich openen met meer en meer begrip voor onze medemensen en voor het leven. Door deze regel consequent te volgen, komen we tot de kern van ons wezen en daar, in alle eenvoud, wordt het juweel gevonden.

Het gewone proces van groei is niet vrij van obstakels en moeilijkheden, en dit geldt in het bijzonder voor het geestelijke leven. Verruiming van bewustzijn brengt nieuwe gevaren en verantwoordelijkheden met zich mee, en ook hier geldt dat we voor een veilige en effectieve groei moeten gebruikmaken van de toetssteen die we in onszelf hebben, die in sympathie trilt met een groeiend begrip voor onze medemensen. De bijbel spreekt bijvoorbeeld over ‘geestelijke boosheid op hoge plaatsen’. Dit geeft aan dat we op onze hoede moeten zijn om in het geestelijke deel van ons wezen dat veel grotere vermogens heeft niet in dezelfde oude fouten te vervallen – en met verstrekkender gevolgen – als die we in het fysieke en psychische deel maakten.

‘Eenvoud is het kenmerk van het ware’, volgens een oud gezegde. Terwijl we onszelf van binnen naar buiten ontwikkelen, onthullen we meer en meer van de innerlijke waarheid. De diverse situaties en veranderingen in ons dagelijks leven sporen ons voortdurend aan ons te ontwikkelen, maar het is niet altijd gemakkelijk deze kansen te benutten, met name omdat veranderingen vaak onaangenaam lijken en we ons ertegen verzetten. We hebben welwillendheid, vertrouwen en een gezonde humor nodig, die we ons eigen kunnen maken door meer objectief over de realiteit en onszelf na te denken.

Wat is de aard van de realiteit en van onszelf? Eén fundamentele karakteristiek is voortdurende beweging. De natuur wordt onze moeder genoemd die zo goed mogelijk zorgt voor haar kinderen zodat ze zich steeds verder zullen ontwikkelen. Diep vanbinnen zijn wij de natuur, en vanuit het gezichtspunt van ons hogere zelf zijn wij en de natuur dus één, niet twee. Langzaam leren we door ervaring en soms door lijden ons hiervan echt bewust te worden. We leren bijvoorbeeld inzien dat de mentale, emotionele en lichamelijke problemen die anderen van tijd tot tijd ervaren niet alleen bij hen voorkomen. Vaak begrijpen we dit pas nadat we zelf daarmee in aanraking zijn gekomen. Als dan een vriend bij ons komt met soortgelijke problemen, zijn we in staat om ons één met hem of haar te voelen, want nu begrijpen we en luisteren we echt.

Er is waarschijnlijk geen ander boekje dat de eenvoud van het leven duidelijker uiteenzet dan de Tao teh king. De grote wijze Lao-Tse zegt:

De hemel houdt lang stand, en de aarde blijft.

Wat is het geheim van hun duurzaamheid?

Is het niet omdat ze niet leven voor zichzelf

Dat ze zo lang kunnen bestaan?

Daarom houdt de wijze zich op de achtergrond,

Maar staat aan het hoofd van anderen;

Hij rekent zichzelf niet mee,

Maar blijft veilig en behouden.

Is het niet omdat hij zelfloos is

Dat zijn hoogste zelf wordt verwezenlijkt?

– vers 7

LaoTse

Omdat Lao-Tse altijd vanuit het centrum spreekt, vanuit de eenvoud waarin de twee polen zijn verenigd, lijken sommige beweringen elkaar tegen te spreken. Maar de grote les die we eruit kunnen trekken is dat er altijd minstens twee goede antwoorden of gezichtspunten zijn bij het oplossen van een vraagstuk. Als we beide kanten van een probleem kunnen zien, ontdekken we uiteindelijk dat er geen wezenlijk verschil tussen beide is. We kunnen dan tot de kern van het vraagstuk komen.

Als we praten over eenvoud of het één-zijn, kunnen we eigenlijk niets uit de weg gaan: het omvat ook onze zwakheden, onze minder edele verlangens, ideeën en gevoelens. Wat moeten we daarmee doen? Willen we ze eigenlijk wel een plaats geven in ons idee van één-zijn en groei? Iedereen heeft wel momenten waarop we het niet kunnen laten om iets te doen of te zeggen wat we in feite niet willen doen of zeggen. Hoe kunnen we hier op een verstandige manier mee omgaan? Ik denk dat eenvoud betekent dat deze delen van ons een functie hebben. Neem bijvoorbeeld begeerte: we zouden dit aspect van ons wezen net zo moeten behandelen als elk ander deel – namelijk met vriendelijkheid en begrijpende liefde, zonder per se alles goed te keuren, zodat we haar kunnen verfijnen en ontwikkelen, en tot rijpheid laten komen. Maar soms, zoals bij een kind dat voor de zoveelste keer om aandacht schreeuwt wanneer onze eerdere pogingen kennelijk weinig hebben uitgehaald, kan het nodig zijn krachtig op te treden en duidelijke taal te spreken, of het zelfs de rug toe te keren om aan te geven dat genoeg genoeg is. Deze benadering verschilt van de gebruikelijke opvatting dat we deze begeerten zijn en dat het niet uitmaakt als we ze volgen. We moeten ons niet ermee identificeren maar de verantwoordelijkheid nemen om toe te zien op dit aspect van onszelf.

Het leven is niet gemakkelijk; we krijgen niet iets zomaar cadeau, zonder strijd of inspanning. We kunnen misschien een tijdje op prachtige filosofische wolken drijven, maar dan is daar een vriend, een bedelaar op straat, de oude man die om de hoek woont, een collega op het werk, of onze vrouw en kinderen, voor wie we nu gelijk iets moeten doen, want daar ligt onze taak. De fundamentele ideeën over ons bestaan en ons doel in het leven hebben een heilzame invloed en schijnen door in onze gewone, eenvoudige handelingen. Daardoor worden we preciezer in onze keuzes, allerlei zijwegen kunnen worden vermeden, en zo leren we de betekenis van concentratie. Concentratie is eenvoud, op één punt gericht zijn. Bijvoorbeeld, wanneer we met iemand praten, is die persoon op dat moment alles – geen gedachte aan de regen buiten, of de film op tv die we wilden zien, of iets anders.

‘Eenvoud siert de mens’ wordt wel gezegd en ‘wie het kleine niet eert is het grote niet weerd’. Er is tegenwoordig een overvloed aan materiaal op de markt over ontwikkeling van ons zelf. Zoals alles wat de mensheid doormaakt lijkt dit twee kanten te hebben. Om verstandig met de huidige mogelijkheden om te gaan, is het nodig om onze stappen zorgvuldig en met onderscheidingsvermogen te doen, en nooit de eenvoud van de dingen uit het oog te verliezen, want staat de ‘echte wij’ niet altijd centraal? Laten we ervoor kiezen om die waardevolle vermogens tot ontwikkeling te brengen die zo moeilijk zijn te verwerven – broederlijkheid, mededogen, ware liefde voor het leven en alles wat daaraan deelheeft. Eenvoud zegt tot ons: maak je niet teveel zorgen over wat je doet en hoe je het doet; heb vertrouwen en doe je best, neem één stap tegelijk, en de rest volgt op natuurlijke manier vanzelf op deze prachtige reis in de eeuwigheid

http://www.nieuwetijdskind.com/de-kracht-van-eenvoud/

 

First hint of 'life after death' in biggest ever scientific study

Southampton University scientists have found evidence that awareness can continue for at least several minutes after clinical death which was previously thought impossible
By Sarah Knapton, Science Correspondent

Death is a depressingly inevitable consequence of life, but now scientists believe they may have found some light at the end of the tunnel.

The largest ever medical study into near-death and out-of-body experiences has discovered that some awareness may continue even after the brain has shut down completely.

It is a controversial subject which has, until recently, been treated with widespread scepticism.

But scientists at the University of Southampton have spent four years examining more than 2,000 people who suffered cardiac arrests at 15 hospitals in the UK, US and Austria.

And they found that nearly 40 per cent of people who survived described some kind of ‘awareness’ during the time when they were clinically dead before their hearts were restarted.
Related Articles

One man even recalled leaving his body entirely and watching his resuscitation from the corner of the room.

Despite being unconscious and ‘dead’ for three minutes, the 57-year-old social worker from Southampton, recounted the actions of the nursing staff in detail and described the sound of the machines.

“We know the brain can’t function when the heart has stopped beating,” said Dr Sam Parnia, a former research fellow at Southampton University, now at the State University of New York, who led the study.

“But in this case, conscious awareness appears to have continued for up to three minutes into the period when the heart wasn’t beating, even though the brain typically shuts down within 20-30 seconds after the heart has stopped.

“The man described everything that had happened in the room, but importantly, he heard two bleeps from a machine that makes a noise at three minute intervals. So we could time how long the experienced lasted for.

“He seemed very credible and everything that he said had happened to him had actually happened.”

Of 2060 cardiac arrest patients studied, 330 survived and of 140 surveyed, 39 per cent said they had experienced some kind of awareness while being resuscitated.

Although many could not recall specific details, some themes emerged. One in five said they had felt an unusual sense of peacefulness while nearly one third said time had slowed down or speeded up.

Some recalled seeing a bright light; a golden flash or the Sun shining. Others recounted feelings of fear or drowning or being dragged through deep water. 13 per cent said they had felt separated from their bodies and the same number said their sensed had been heightened.

Dr Parnia believes many more people may have experiences when they are close to death but drugs or sedatives used in the process of rescuitation may stop them remembering.

“Estimates have suggested that millions of people have had vivid experiences in relation to death but the scientific evidence has been ambiguous at best.

“Many people have assumed that these were hallucinations or illusions but they do seem to corresponded to actual events.

“And a higher proportion of people may have vivid death experiences, but do not recall them due to the effects of brain injury or sedative drugs on memory circuits.

“These experiences warrant further investigation. “

Dr David Wilde, a research psychologist and Nottingham Trent University, is currently compiling data on out-of-body experiences in an attempt to discover a pattern which links each episode.

He hopes the latest research will encourage new studies into the controversial topic.

“Most studies look retrospectively, 10 or 20 years ago, but the researchers went out looking for examples and used a really large sample size, so this gives the work a lot of validity.

“There is some very good evidence here that these experiences are actually happening after people have medically died.

“We just don’t know what is going on. We are still very much in the dark about what happens when you die and hopefully this study will help shine a scientific lens onto that.”

The study was published in the journal Resuscitation.

Dr Jerry Nolan, Editor-in-Chief at Resuscitation said: “Dr Parnia and his colleagues are to be congratulated on the completion of a fascinating study that will open the door to more extensive research into what happens when we die.”

http://www.telegraph.co.uk/news/science/science-news/11144442/First-hint-of-life-after-death-in-biggest-ever-scientific-study.html

 

Incredible film

https://www.facebook.com/video.php?v=916580108364354&set=vb.130905546931818&type=2&theater