Dood is dood - 7 -
Mijn ervaring met de dood
Zienswijze van de dood
Het is al wat duidelijk hoe ik de dood zie. Dood is geen einde maar ook geen begin.
Dood is een verandering en een volgende stap in het geheel. Dood laat zien dat er niets
meer is dan een sterfelijk lichaam maar met een eeuwige ziel die voortgaat als energie
en zich verder inzet voor de gehele energie. Dood is niet zoals velen het zien, namelijk
de weg door een lange tunnel en dan in een wereld komen die lijkt op een paradijs;
Wit en vol goede mensen, geen haat en nijd. Mensen die hun dood, hun schijndood hebben
beschreven waren duidelijk nog op de aarde en namen alle aardse zaken even mee op hun
reis in de energiewereld. Dood is geen reis want u blijft bij uw energie om dan een volgende
stap te gaan nemen.
De vele boeken met de meest fantastische verhalen zijn ervaringen opgedaan onder
gewone menselijke aardse omstandigheden. Als energiezijnde zie je niet want er zijn geen
ogen, ook is er geen gevoel want dat alles is aards. Als mensen die werken met energie
kunnen we wel deze energie zien en zeker voelen omdat we in een menselijk lichaam zitten.
Maar bij een werkelijke dood is er dat niet meer omdat het simpelweg niet nodig is.
Bij het sterven, wat ik vele malen heb meegemaakt, is er een loskomen van het aardse.
Mijn licht gaat uit en mijn ogen doven. Mijn kracht wordt duizenden malen sterker, is enorm,
mooi en indrukwekkend. Dan is er geen tijd, geen zicht, geen lichaam en ben ik als energie
bevrijd uit een gevangenis wat mijn lichaam was.
Wat ik al even eerder aanhaalde een werkelijke dood is geen reis, is geen tunnel, geen
engeltjes en geen licht. De huidige populaire boeken vallen hier allemaal door de mand en
laten zien dat er gewone aardse zaken aangehaald worden op hun dodenreis.
Helaas, ik moet u teleurstellen, er zijn geen kamers, mooie gebouwen noch mooie tuinen.
Dat is allemaal aards en onbelangrijk. Er zijn geen engeltjes en ook niet allemaal zeer lieve
vredige mensen om je heen. Onzin! Ook die bestaan niet en zijn aardse begrippen.
De dood is iets wat geweldig mooi is en is niet dat, wat alsmaar omschreven wordt.
Als men deze verhalen hoort en leest weet men dat deze persoon niet dood is maar in haar
of zijn lichaam aan het reizen is. Deze voorstellingen kom je in jezelf tegen en het is veelal de
hersenen die veel van deze beelden laten zien. Er zijn geen wijsheren, grote kamers
en kleuren! Kan niet want energie heeft geen vaste vorm, kleur of een uiterlijk.
Nu gaat u zeker zeggen; Maar ook jij hebt over je ziel en vele zaken geschreven in je
vorige boeken! Dat klopt en ik sta er nog steeds achter wat daar staat. Ik praat nog steeds
met mijn gidsen. Ik ben regelmatig in deze wereld en zie regelmatig mijn ziel groeien
en opbloeien. Vergeet niet, momenteel ben ik een mens met een beperkt lichaam,
twee ogen en een hart. Met die attributen zie ik nu de energie anders dan als dat ik dood
ben zonder lichaam. Ik geniet van de mooie werelden in me. Ik geniet van mijn wijze
raadsheren oftewel mijn gidsen en ik geniet van wat me dagelijks getoond wordt door
de energiewereld. Dood zijn kan alleen als je, je in een lichaam bevindt. Buiten het lichaam
kan niet meer over een dood gesproken worden en zijn er ook geen visuele aanwijzingen.
Hoe ik dat weet is duidelijk. Ik ben tweemaal dood geweest in dit leven en tweemaal toe
ben ik terug moeten komen omdat er nog wat te doen was. Ik mag nog niet vertrekken
van hier en soms vraag ik me af of de energiewereld me aan het pesten is. Ik ben totaal
weg geweest van mijn lichaam maar was altijd nog te dichtbij om compleet los te zijn van
dat stoffelijke lichaam. Er was geen tunnel, geen deur en geen paradijs er was simpelweg
NIETS om me heen. Maar mijn gevoel was geweldig en mijn gevoel leek even geen
beperkingen te hebben. Het was overweldigend en ondanks dat ik geen ogen had was
er geen leegte maar een geweldig geheel wat energie was.
De dood is niet te beschrijven, kan ook niet omdat woorden nooit een energie kunnen
omschrijven. Zeker niet als er geen plaatje is waar je, je aan vast kunt klampen.
Hoe kun je energie omschrijven als het geen beeld heeft? Fantasten die veel geld maken
proberen het wel en weten er een hele show van te maken. Energie kan niet door een
mens omschreven worden. Ik kan u dan nu ook niet vertellen wat ik tweemaal heb
meegemaakt. Het ligt niet in mijn menselijk vermogen om dat te beschrijven. Ik kan
alleen herhalen dat er geen beelden waren, geen licht en geen aardse zaken zoals
zalen, gebouwen of tuinen. Maar ik was weg, dood en zeker niet verbonden met mijn
aardse lichaam.
De wereld van de absolute energie is werkelijk het pure leven. Dat deze energie ons
keer op keer koppelt aan een vaste vorm zou een raadsel kunnen zijn. Toch lijkt het
in mijn ogen niet direct een grote vraag en zeker geen moeilijke vraag. Energie heeft
zeer veel kanten. We praten immers over het totale Universum in al zijn facetten die
we zien maar ook de zeer vele facetten die we niet kunnen zien als aardse mens.
Ik beschreef het eens op de volgende manier; het Universum is hetzelfde als ons
lichaam wat op zich een Universum is. We kunnen oneindig de ruimte in maar we
kunnen ook oneindig diep ons lichaam in. De mens heeft helaas nog niet door dat
er geen einde is. Noch in de ruimte, noch in een lichaam. We zijn daarnaast als gezond
mens (helaas zijn er die nu nauwelijks, energetisch gezien) allen een energiebron en
een deel van het geheel. Zowel in ons lichaam als naar het heelal toe zijn we
gekoppeld aan elkaar. Om deze reden zijn we daar waar we op dat moment nodig zijn.
We handelen zo omdat die energie nodig is in het geheel en zo is het gehele
Universum een zelf supporting geheel. Bij het doodgaan verplaatsen we ons via het
Universum naar een ander energiebron. Zo speelt mijn oude energie weer een rol in
het nieuwe leven dat nodig is om verder te gaan in de energiewereld.
Dat koppelen aan een vaste vorm, plant, dier of mens is om zo bepaalde energieën
op te wekken. Natuur (dier en plant), de positieve zijde en de mens als een negatieve
draad door het geheel. De mens zal nooit kunnen overheersen. Dat komt omdat het
negatieve nooit de totale macht kan overnemen van bijvoorbeeld de natuur. We zien
dat regelmatig en dat is alsmaar de rode draad die we lezen in de geschiedenis.
Maar ook in de vele oude geschriften zoals de bijbel, koran en verdere heilige bronnen.
Wij, aardse mensen, zijn en blijven een minderheid en onze kennis blijft beperkt en zal
niet werkelijk verder komen dan dat de energiebron het toelaat. Elke seconde groeit
de energiewereld en elke minuut blijft de mens doorsukkelen en beperkt zich,
voortslepend in zijn bestaan. De energiewereld gaat zowel in ons als in het Universum
te werk en zo is de bron nergens te vinden. Een bron die bestaat volgens menselijke
begrippen maar niet gezien wordt omdat men niet weet waar te zoeken en wat voor
een vorm het heeft.
Het is een zeer interessante hoek waar men zich kan begeven, mits men weet met
energie te werken. Helaas, weinige zullen ooit werkelijk in deze vorm, zoals ze nu zijn,
deze wereld mee kunnen maken. We kunnen u wel proberen te laten zien en dat is in
het verleden ook al verschillende malen geprobeerd. Helaas maakten dan die
mensen er meteen misbruik van en viel het gordijn weer snel voor die tijd dicht.
Vele beschavingen zijn verdwenen puur doordat men niet werkelijk wist met een
klein gedeelte van de energie te werken. Bewijzen zijn er ten overvloede en helaas
zijn we weer op weg om de les voorgelezen te krijgen. We willen niet leren en we
willen niet verder komen en zo is in de energiewereld de mens momenteel meer
een gepasseerd station wat zichzelf reguleert door de energieën.
De dood zoals wij het op zijn aards noemen, is een proces wat alsmaar in de energie
plaatsvindt. Energie is een komen en gaan van ladingen en dat heeft weer effect op
het geheel. Hoe kan een mens zich dan daarvan willen ontrekken of het zelfs willen
veranderen? Met het bespelen van de energie zal er verkeerde reacties ontstaan en
komt er een disbalans en zo raakt het geheel uit zijn evenwicht. Dit is al gaande sinds
dat wij mensen menen ouder te moeten worden. Door het verlengen van ons leven zijn
er ziekten ontstaan en die ziekten hebben effect op ons menselijk leven.
Kijk even naar de natuur. De natuur is hard en daar overleeft de sterkste. De gezondste
boom of welk wezen dan ook in de natuur heeft het recht om zich voort te planten!
Wat doen wij mensen? We verlengen ons leven, er bestaat geen sterkeren meer maar
slimme en meest gladde mensen in de maatschappij. Zij hebben het roer overgenomen
en bepalen wie, wat en hoe zaken nog mogen! Totaal tegen de natuurwet in die de
sterkste nodig heeft en niet de slimste. Zo heeft de mens zijn eigen ondergang ingezet
en dat kunnen we momenteel duidelijk zien. De zwakkeren nemen over, gesteund door
techniek, macht en geld en de sterkeren worden afgestoten. Nogmaals, totaal tegen de
wetten in van de natuur en energie. Een levend wezen is afhankelijk van een sterk ras,
een zuiver ras wat hem de toekomst verzekert. Dieren- en plantenwereld werken nog
steeds volgens deze oerwetten en oerregels. En wat zien we? De natuur overleeft alles.
De rampen waar wij mensen geen antwoord op krijgen en oude culturen die verdwenen
zijn. Nu staan we weer op het punt van een totale verandering want de wereld is totaal
scheefgegroeid door toedoen van ons, mensen.
De sterkeren wil niet zeggen dat die het beste kunnen vechten maar energetisch nog
wel de meeste en de sterkste krachten hebben. De sterkeren kunnen zijn, elk mens in
elke laag en het is niet af te meten of af te lezen van hun getrokken gezichten.
Nee, de ware energieniale kracht is alleen te zien bij die mensen die weten om te gaan
met deze energie.
Dat is wat ik al eerder aanhaalde, wij mensen zijn verdwaald. Wij menen de energie te
kunnen manipuleren maar ook ons leven alsmaar te blijven verlengen. Stierf men vroeger
al rond zijn dertigste, nu leven we bijna tachtig jaren! Maar wat is de kwaliteit van het leven?
Wat is werkelijk uw bijdrage in dat leven? En waarvoor blijft u de dood uitstellen?
Kwaliteit is alleen gebaseerd op hoelang u mee kan draaien in de maatschappij.
Na uw productie tijd bent u lastig en kost u het geheel teveel geld. Afgeschoven en nergens
meer toe dienend mag u nog even door sukkelen als zieke en dan a.u.b. uw boeltje
pakken en niet meer zeuren! De kwaliteit is puur maatschappelijk gericht. Dus, wat u op
kunt brengen in die maatschappij.
De huidige werkelijke bijdragen in het energieniale leven is momenteel helaas te
verwaarlozen. De negatieve energie die uit een mens straalt, laat het weinige positieve
energie verdwijnen. In de energiewereld wordt de aardse mens ook angstvallig op een
zijspoor gezet. De meeste menselijke wezens dragen nauwelijks iets bij aan de totale
energiewereld. Deze kosten energie en zijn daarom een negatief blok in het geheel.
Er is ook maar een beperkt energieveld aanwezig voor de mens en al gaan we naar
twintig miljard wezens we zullen die energie moeten delen! Zo zal het probleem mens
zichzelf oplossen volgens de wet van de natuur. De natuur, de energiewereld zal echt
geen extra energie stoppen in een bodemloze put. Zaken die wij in een maatschappij
wel doen en waarbij we geld in verloren zaken blijven pompen om zo maar de naam
niet te verliezen. Dat zijn aardse tekortkomingen. Het is hard maar tijd en energie steken
in verloren zaken is geen optie in de energiewereld. Zo dragen wij nauwelijks iets bij en
bloeden we langzaam maar zeker dood, zoals het de voorgaande culturen ook is vergaan.
De dood is daarom een belangrijk proces of gebeurtenis. Helaas worden zeker in de
westerse culturen alsmaar vreemd en angstig geschreven en gepraat over de dood.
En wat u ook denkt en hoe u dit nu momenteel ervaart wat ik hier momenteel schrijf, is
maar een fractie wat er zich werkelijk afspeelt. De dood uitstellen is een kronkel van de
menselijke hersenen en is totaal onnatuurlijk. Deze kronkel is ontstaan tijdens het invoeren
van het geloof. Mensen werden en worden nog steeds afgeperst met een hel en een hemel.
Bij oude stammen maar ook volkeren waar geloof geen rol speelt ziet u juist dat de dood
een erkenning is. En een eer dat u het zover gehaald heeft en dat u nu al mag gaan.
Helaas heeft geloof bij de mens zeer veel verziekt. Zeker geestelijk en verstandelijk
heeft het geloof de mens zover gekregen dat ze als slaven te werk gaan. Het geloof wat
een voortvloeisel was van onderdrukking en heerschappij. De harde hand werkte niet,
dus werd er met een of andere god gegooid en de mensen gingen geloven. Natuurlijk,
geloven is goed maar geloof dan in u zelf, uw kunnen en uw leven als energie. Ja, ik
geloof op die manier en zo kom ik in werelden die onbeschrijfbaar zijn en is de dood
geen einde noch een begin.
We weten dus ondertussen heel wat meer over de dood en we hebben kunnen lezen
dat de dood niet iets eng is waar men bang voor moet zijn. Waarom bang zijn? Weet u
wat er gaat komen dan? Of is het, het onbekende en een sprong waarbij u denkt in het
niets terecht te komen? In het volgende hoofdstuk gaan we daar wat dieper op in.
Hoofdstuk 7
NAAR MIJN VOLGENDE HOOFDSTUK
|