Hoofdstuk - 91 -


2-2 Wat is de energie waar ik naar doel


Bestaat er tijd in de wereld van energie

Tijd is een menselijke beperking! Mensen hebben zelf tijd ingevoerd.
Omdat een mens ervan houdt om vakjes en hokjes te maken, moest ook de dag
ingedeeld worden in parten. Het kon niet uitblijven dat alles in stukjes gehakt
werd en dat we zouden gaan weten op welk deel van de dag we leven. Dat was
nog niet het belangrijkste. Want door tijd in te voeren konden de mensen vast
gepind worden op welke tijd van de dag dat ze ter dienste moesten staan voor
de maatschappij. Tijd werd door de jaren heen meer en meer een slavendrijver
en het is nu zo, dat je verplicht bent met de klok te leven anders haalt je baas
geld van je loon af. Zo is tijd een middel geworden om dingen af te dwingen.
Het is in de tijd die verstreek alleen erger geworden en alles staat en valt om
en rond tijd.

In de wereld van energie en zelfs in het gehele Universum bestaat
geen tijd. Er zijn geen beperkingen en geen maatstaven nodig om tot resultaten
te komen. Het begrip tijd is alleen maar een blok aan het been, omdat
het beperkingen oplegt en niet bijdraagt aan het leven. Nu zit je kennelijk te
grinniken over deze uitspraak, want hoe zouden wij een wereld kunnen runnen
zonder tijd? Hoe kunnen we die mensen massa nog kunnen coördineren als er
geen klok was? Zeker, in de beperkte gedachtegang die wij mensen hebben is
tijd een oplossing voor zeer veel zaken. Het is makkelijker (denkt men) om
dingen te regelen, coördineren en af te handelen. Maar tijd is werkelijk een
barrière in de gehele maatschappij. Tijd is een slavendrijver die absoluut geen
rekening houdt met de mens. Tijd is geld en geld is tijd en daar staat en draait
alles om.

Doordat er in de energiewereld werkelijk geen barrières zijn en geen
blokken van o.a. tijd is het een compleet andere wereld en is de mens daardoor
veel meer toe in staat. Doordat de hokjes tijd wegvallen, gaat alles veel ongecompliceerder.
Een klein voorbeeld; als we met iets bezig zijn wat werkelijk
onze aandacht heeft en we zijn intens met datgene bezig, dan vliegt de tijd.
Voordat je het weet, is het dan tijd om te gaan slapen, tijd om te gaan eten of
tijd om te gaan werken. Tijd bestond even niet omdat je met iets bezig was
wat werkelijk al je aandacht opeiste. Nou, in de wereld der energie is er geen
tijd en werk je wanneer je gevoel aangeeft dat het gedaan kan worden. Heb
je een rot dag of een rot moment en heb je rust nodig, dan zal het gevoel het
aangeven en als er werk gedaan moet worden ter dienste van de energiewereld,
dan zul je opgaan in een wereld waar je, je niet moe voelt en je niets in de weg
ligt. Door de dan 100% inzet, presteer je in kortere tijden, om het maar even
aards uit te drukken, veel meer dan dat je op uur en tijd dingen moet doen.
Zelf heb ik het grootste deel van mijn leven zo ingedeeld. Word ik ‘s nachts
wakker met een ingeving of een idee, sta ik op en werk ik er in een korte tijd
zeer hevig en intens aan. Daarna is de energie lager en vraagt het om rust en
ga dan ik weer even opladen. Zo presteer ik dingen die vele mensen niet kunnen
geloven, zoals het uitbrengen van 30 boeken in één jaar!

Het is dan het moment waar de energie aangeeft wat te doen. Het
kan nooit zijn dat, dat opgelegd kan worden door een derde persoon, zelfs
niet door een tweede persoon. Jij bent het die aanvoelt wanneer en wat er op
dat moment moet gebeuren. Inderdaad, je bent met dingen bezig waar een
tijdgebonden persoon weleens denkt dat je het wel te bond maakt. Maar als
werkelijk iedereen zo zou gaan werken, volgens dat patroon of beter gezegd,
deze ingeving, dan waren we al veel verder in deze wereld.

Tijd is een blok aan ieder mens zijn been. Tijd is een beperking in elke
vorm en is puur om mensen vast te pinnen aan bepaalde handelingen vanuit
een falend systeem. Als we kijken tot welke berekeningen momenteel wetenschappers
komen dan vraag je, je nog af of ze het zelf nog geloven. Ze praten
over duizenden lichtjaren terug of miljoenen jaren oud en dan vraag ik me af,
hebben ze het cirkeltje dan nog steeds niet gevonden? Door tijd te koppelen
aan berekeningen en het vast te pinnen aan natuurlijke verschijnsels, zijn ze
werkelijk in een doolhof terechtgekomen en zijn er onwerkelijke resultaten
naar boven aan het komen. Verstanden en tijd zijn momenteel de twee doodlopende
factoren waarom veel niet meer te pakken is of te onderzoeken.

We denken werkelijk dat nulpunt te gaan vinden, anderen menen het
al gevonden te hebben, maar na elk nulpunt dat er gevonden gaat worden is er
weer een nieuwe wereld te ontdekken. Al eens bij stilgestaan in welke vorm
mensen dus werken? Lijkt het niet erg op een cirkel? Ik denk alsmaar aan mijn
vis vroeger die dagelijks vele kilometers afzwom in zijn viskom. Dat beest
heeft werkelijk de wereld rondgezwommen en meende een record gevestigd
te hebben door alsmaar in het rond te zwemmen! Zo, beste mensen, zijn wij
met onze beperkte hersenen aardig in herhaling aan het vallen en alsmaar door
tijdsberekeningen en eigen opgelegde beperkingen in het rond aan het gaan.
Nogmaals, tijd is een opgelegde beperking door de mens zelf. De dag
dat tijd opgeheven wordt, zullen er deuren opengaan waaruit zal blijken dat
veel meer mogelijk is dan voorheen.


(Hoofdstuk 91)  


NAAR MIJN VOLGENDE HOOFDSTUK